Fitz's Room

Fitz snoof eens. Ineens beet Daniel in zijn hand. Fitz liet hem los waarna hij Daniel gelijk een stoot tegen zijn kaak gaf. ''Wat deed je in mijn kamer?!'' Reageerde hij nog een keer kil op hem. Fitz zijn kamer bevatte veel privacy, vooral omdat Fitz ook papieren met zich mee had, die moest hij met zich mee dragen omdat het ging over zijn gedrag. En dat het niet goed met hem ging. Het zou dan ook niet de eerste keer zijn dat hij in de gevangenis kwam, maar er stonden ook dingen in over zijn familie, vooral een persoon uit zijn familie wat hij echt niet wilde delen met anderen.

'Ik zocht mijn.. mobiel.' Zei hij met een trilling in zijn stem, hij had zijn kaak aardig hard geraakt. Hij zette een paar stappen richting de deur en deed hem met een rotgang open. Daarna rende hij naar zijn eigen kamer. Fitz mocht niks te weten komen over dat hij in zijn kamer was maar hij had het al kunnen verwachten. Hij voelde in zijn zak, Fitz's mes.

Fitz snoof eens door Daniel zijn antwoord, hij hoorde de trilling in zijn stem maar dat mocht ook wel. Waarom zou zijn mobiel in godsnaam in zijn kamer liggen? ''Waarom zou die hier liggen?'' Reageerde Fitz kil op hem. Ja hier was Fitz echt niet blij mee. Mensen moesten uit zijn spullen blijven. Maar als hij er achter kwam wat Daniel bij zich had, zou de woede waarschijnlijk helemaal los barsten. Daniel wist ondertussen bij de deur te komen en maakte dan ook dat hij weg kwam. Fitz keek hem kil na. Hij keek vervolgens even naar zijn hand waarin Daniel had gebeten. Hij slaakte even een diepe zucht waarna hij zich afdroogde en andere kleren aan trok.

Fitz was die nacht weer terug gekomen. Zodra hij de volgende ochtend wakker werd voelde hij een behoorlijke kater, maargoed hij had ook weer aardig wat gedronken. Fitz stond op en haalde eens diep adem terwijl hij naar de grond keek. Plotseling bedacht hij zich iets. Zijn zakmes moest nog onder het bed liggen. Fitz liet zich op de grond zakken en keek onder het bed maar tot zijn verbazig lag het mes er niet meer. Waar was het? Gelijk stond hij op. Hij trok de kasten los, gooide zijn tas door de kamer en haalde het bed over hoop. Maar nergens was zijn mes te vinden. Ineens herinnerde hij zich de vorige dag dat Daniel op zijn kamer was geweest. Zou hij? Fitz voelde zich langzaam aan kwaad worden. Dat mes was niet zomaar een voorwerp. Hij ging dan ook gelijk zijn kamer uit opzoek naar Daniel. Als hij dat mes had was het niet best.

Fitz was ook weer op zijn slaapkamer. Ergens snapte hij niet dat hij zo tegen Daniel had gedaan daarnet, hij had immers zijn mes weg gegooit. Dat besefte hij nu ook wel weer. Misschien accepteerde hij zijn spijt? Nee daar deed hij niet aan, althans dat dacht hij toch zeker te weten. Fitz ging op zijn bed liggen en voor een moment dacht hij weer aan Cameron en aan het strand terwijl hij zijn handen onder zijn hoofd legde. Voor een moment leek hij haar hand weer op zijn knie te voelen. Hij grijnsde even flauwtjes. HIj zou haar morgen wel weer opzoeken als ze er was.

Fitz stond op en trok zijn shirt uit maar besefte dat hij niet in slaap kon komen. Hij was nog niet moe wat ook niet zo gek was, meestal bleef hij tot laat in de nacht op. Fitz zuchtte eens en gooide zijn shirt weg. Hij ging wel een rondje lopen of iets. Kalm ging hij zijn kamer uit.

Fitz ging terug naar zijn kamer toe. Hij deed zijn zwemshort uit en trok gewoon een losse jogging broek aan. Aangezien hij nu even niets zou doen en het warm was deed hij ook geen shirt aan. Hij grijnsde even lichtjes door wat hij net mee had gemaakt. Dat ging vast wat drama opleveren maar dat kon hem niks schelen. Kalm keek hij voor een moment uit het raam. De deur van zijn kamer stond dan ook nog gewoon open.