De woonkamer

Normaal vond ik het nooit moeilijk om in het bijzijn van nieuwe mensen gesprekken aan te knopen, maar op een of andere manier wist ik nu niet goed wat ik moest zeggen. 'Ja ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de kamers, maar moeten we niet eerst op de rest wachten?' Vroeg ik en ik keek de rest aan.

Matt
'Ik ben Matt,' zei ik tegen Cléo, hoewel ze dat waarschijnlijk al wist. Voorstellen was altijd wel zo netjes. 'Wachten op de rest is misschien wel wat beter, hoewel het al wel erg lang duurt,' zuchtte ik. 'Het maakt mij in ieder geval niet zo heel erg veel uit.'

Ze knikte en stond op om naar de achterdeur te lopen om naar de tuin te lopen.
"zwembad, leuk" ze keek even verder en draaide zich weer richting de groep.
Ze liep door de woonkamer en keek die even goed rond.
Als je hier zou verblijven moest je wel weten wat er allemaal in het huis was.
Rustig bekeek ze de woonkamer .

Ik was zo benieuwd naar de overige bewoners maar ik begon wel een beetje ongeduldig te worden.
Zouden ze niet weten dat we nu al in het huis konden en dat het avontuur dan eindelijk kon beginnen.
Ik droomde een beetje weg in me gedachten en zag toen pas dat Cloe rond was gaan lopen.

Het interesseerde haar eigenlijk wel wat hun hierzo bracht.
Zij had genoeg van al die drukte om haar heen , wou met mensen van dezelfde leeftijd feesten etc.
"wat brengt jullie eigenlijk hier?" ze ging zo zitten dat ze hun allemaal kon aankijken.

Daniel
'Ik werd heel erg gepusht door me moeder om piano te spelen, maar een paar weken geleden is ze overleden,' ik slikte een keer ik had er nog steeds veel moeite mee 'dus dacht ik, ik ga op vakantie om me te ontspannen.' Ik pakte me tas op en zette hem op de bank.

Even slikte ze "gecondoleerd"
Daarna dacht ze aan wat hij zij , dus hij speelde ook piano.
"ik speel ook een beetje" vroeger op de dansschool speelde ze als de lagere groepen moesten oefenen , maar dat deed ze al een tijdje niet meer.
Ze leunde wat naar achter en keek richting de tuin.

Daniel
'Wat leuk!' Riep ik uit, 'misschien hebben ze hier ook een piano kunnen we wat samen spelen!'

Met een glimlach knikte ze .
Ze zou nog wel wat kunnen , even rekte ze zich uit, die hele reis op die houterige taxi bankjes zaten haar tot hier.
Ze zakte een stukje onderuit en keek naar de grote tuin.
Gelukkig zou de vakantie nog een tijdje duren en had ze alle tijd van de wereld om hier van te genieten.

Daniel
'Waarom ben jij hier eigenlijk?' Vroeg ik en keek haar aan.

"ik leef met een groot gezin waar mijn broer en ik de oudste zijn, de rest zijn allemaal kinderen die soms wel op je zenuwen werken, niet dat ik niet van hun hou maar soms zijn ze zo...vervelend, ook nog met die hele dansschool, had zelf even rust nodig en wou mensen leren kennen" dat was haar verhaal weer.
Na de dood van haar ouders was dat gezin altijd leuk geweest maar ja elk jaar kleine kindertjes die rond rennen en schreeuwen werd haar te veel.
Ze wou deze vakantie eens genieten van het leven.
Haar adoptie ouders hadden nooit hun eigen konden gehad maar ze waren wel engelen.

Daniel
'Aha, ik snap je, hier kan je tenminste wel echt op rust komen denk ik.' Ik keek haar aan en deed mijn rugzak op mijn rug terwijl ik nog steeds starend naar de muur keek.

"gelukkig wel ja " ze keek even naar hem , en stond op, ze liep naar haar tas en haalde haar oplader er uit.
Aangezien haar telefoon bijna leeg was.
"op zoek naar een stopcontact" en ze ging zoeken .
Bij kastjes waren er nog een paar vrij en ze deed haar telefoon aan de oplader.
Haar telefoon legde ze neer en plofte zelf weer neer op de bank die veel lekkerder zat dan die houterige bankjes van de taxi

'Wat een heftig verhaal Daniel' zei ik vriendelijk. Het idee dat je zonder je moeder zou moeten leven benauwde me.
Ik zag dat Cloe haar mobiel in de oplader stopte, ik moest eigenlijk ook nog me ouders bellen dat ik goed was aangekomen maar dat doe ik wel als ik rustig om me kamer zou zijn.
'In het dagelijks leven ben ik model en heb ik het altijd erg druk, ook word er veel van je verwacht altijd. Ik was het eventjes zat en ik had behoefte aan wat rust... Vandaar dat ik hier terecht ben gekomen, het leek me leuk om nieuwe mensen te leren kennen en dit is een ideale plek natuurlijk met mensen in een villa' beantwoorde ik de vraag.

Ze hoorde het verhaal van Nina
"aahw leuk! Fotomodel of op catwalks enzo?"
Het leek wel leuk om daar meer van te horen, aangezien dat heel wat anders is dan zij doet .
Ze hield er van om van nieuwe dingen te horen, net zoal als haar broer altijd vertelde na een dagje werken.
Ze ging wat onderuit zitten en kamde haar haren met haar vingers naar achteren.

Matt
Ik keek om me heen terwijl ik de verhalen van iedereen aanhoorde. Ik moest er niet aan denken mijn moeder te verliezen, niet dat ik haar de laatste tijd nog veel zag. Als ik haar al zag, was die nieuwe vriend van d'r er altijd bij. Daar had ik nou ook niet echt veel behoefte aan. Ik keek even naar Nina toen zij haar verhaal aan het vertellen was. Ze was dus een model, zoiets had ik al bij haar verwacht. Zo zag ze er ook uit.

'Ja het is heel leuk Cloe, ik doe het eigenlijk al van jongs af aan.. Het is begonnen met fotoshoots en nu tegenwoordig loop ik ook shows. Het is allemaal heel gaaf maar wel heel zwaar' zei ik en ik glimlachte. Het was fijn om hier te zijn en deze mensen te leren kennen, geen stress aan me hoofd. 'Matt wat brengt jou hier?' vroeg ik nieuwschierig en ik keek hem vragend aan.

Ze glimlachte, ze had niet verwacht dat het zo moeilijk was maar blijkbaar wel.
Even ging ze weer recht zitten om te luisteren naar wat Matt te vertellen had.
Ze deed haar vervelende haar opzei en maakte het vast met een elastiekje.

Ik dacht aan thuis en aan me ouders, wat zouden ze nu aan het doen zijn. Ik frunnikte een beetje aan me haar, en keek toen de rest weer aan..

Matt
'Mijn ouders zijn lang geleden gescheiden, mijn vader raakte in de problemen en ik werd verplicht bij mijn moeder te wonen. Aangezien zij in geldnood zat, besloot zij met een man te gaan daten, die geld had. Helaas is die man een vreselijke eikel en deed hij alles om mij in de weg te zitten. Gelukkig woon ik sinds kort op mezelf, om even ergens anders aan te denken besloot ik toen maar hierheen te gaan,' vertelde ik. Ik was hier nog maar net en had nu al zo ongeveer mijn hele levensverhaal verteld, iets wat ik normaal pas zou vertellen als ik mensen echt heel goed kende.

'Ook al zo'n erg verhaal' zei ik vol bewondering. Wat een verhalen en dan kom ik aan met mijn verhaaltje over rust krijgen op vakantie, ik had niets te klagen merkte ik al wel. Ik kwam uit een warm gezin als enig kind en me ouders waren ook nog eens bij elkaar, ik mocht echt van geluk spreken. 'Zullen we anders al de kamers verdelen' vroeg ik. 'Misschien dat wij op dezelfde kamer kunne slapen' vroeg ik aan Cleo. We waren tenslotte tot nu toe de enige meiden nog maar in het huis.
----
We moeten namelijk de kamers zelf aanmaken! Misschien dat we dat nu al kunnen doen, je kunt alleen maar mag ook bij elkaar van hetzelfde geslacht.

Even dacht ze na, ze was dus niet de enige met een ingewikkeld leven.
Ze draaide wat meer naar de groep, iets zeggen deed ze niet.
Ze was bang dat we weer iets verkeerds zou zeggen.
Gelukkig zei Nina al wat.
"ik vindt het prima" antwoorde ze met een glimlach
Het was nog een klein groepje maar ze wist dat er nog wat mensen zouden komen.

Cleo stemde ermee in om samen een slaapkamer te delen, het leek me wel leuk twee meiden onder elkaar. Iedereen was een beetje stil dus stond ik maar op om me koffer naar de slaapkamer te brengen. 'Ik ga eventjes me koffer naar me kamer brengen.. Loop je mee Cleo of blijf je nog hier' vroeg ik en ik glimlachte. Ik liep naar boven zoekend naar de slaapkamer.

'Ik heb ermee leren leven,' glimlachte ik. Terwijl Nina en Cléo het hadden over de kamerindeling, stond ik op en liep ik naar het grote raam. De omgeving was hier ook al zo prachtig. Ik wist wel zeker dat dit een topvakantie zou worden. Lekker surfen, niks doen, uitgaan, al dat soort dingen. Ik moest alleen nog wel zorgen dat ik ergens een surfboard op de kop kon tikken, die had ik helaas niet mee kunnen nemen, maar dat zou wel gaan lukken. Ik draaide me weer om. Kamerindelingen.. Ik zou nog wel kijken met wie ik op een kamer ging. Of ik ging alleen, dat kon natuurlijk ook. Hoewel dat wel ongezellig zou zijn.

Ze knikte en stond op.
"ik kom er zo aan" zei ze tegen Nina en ze liep richting haar telefoon die op de oplader stond.
Ze haalde hem er af en liep naar de hal om haar koffer en tas te pakken.
Haar koffer was al oud maar groot genoeg voor al haar spullen.
Ze had hem ook al volgeplakt met foto's van waar ze was geweest, het werd al een soort van traditie.
Ze sleepte de koffer achter zich aan en haar tas op haar arm gehangen.
Rustig liep ze achter Nina aan
"kies maar een kamer uit mij maakt het niet zo heel veel uit" zei ze glimlachend.