De woonkamer

Cameron lachte en stond op, ze sjouwde haar koffers de trap op en zocht haar kamer.

Na een rondje gelopen te hebben ging Cameron in de woonkamer zitten. Ze pakte de afstandbediening en deed de TV aan, natuurlijk was er niks op tv, dus ze liet het op een muziekzender staan. Ze moest even zuchten. De zomer is nog maar net begonnen en ze had het nu al verpest, fijn.

Ze zuchtte, deze Spaanse muziek maakte haar gek. Ze liep naar boven richting de jacuzzi. Ze hoorde Owen en Daniel samen binnenkomen, zie je wel het heeft alleen maar goed uitgepakt. Dit kunnen ze haar echt niet kwalijk nemen. Ze ging de trap op.

Ze liep de woonkamer binnen en ging op de grote bank zitten, pakte de afstandbediening van de tv en zette hem aan. Niet dat ze er veel aan had want het was allemaal spaans gebrabbel voor haar.

Waarom hier een tv stond wist ze eigenlijk niet want ze kon er niks van verstaan. Ze had de anderen horen praten over de jacuzzi dus ging ze die maar zoeken, ze had tenslotte haar bikini nog aan onder haar jurkje.

Hij liep de woonkamer in en pakte een flesje water uit zijn tas die nog in de woonkamer stond. Hij was bloedheet van de zon maar dat kon hem weinig schelen. Hij ging een soort van liggen op de bank en keek naar de tv, beter had hij zijn cursus Spaans af moeten maken. Hij dacht na over zijn moeder die hij nu al een jaartje kwijt was, hij schudde de gedachten gelijk van zich af en richtte zich weer op de tv. Hij ging rechtop zitten en keek de veranda op door het raam.

Owen kwam na even ook de woonkamer binnen. Zijn haar zat nog wat warrig maar dat wilde gewoon ook even niet goed zitten ineens. Owen voelde zich zo echt iemand met een bad hairday of zo iets. Zodra Owen de woonkamer binnen kwam ontdekte hij Daniel al gauw genoeg op de bank. Owen liep naar hem toe en kwam naast hem zitten. ''Morgen'' Zei Owen met een licht glimlachje tegen hem.

'Goedemorgen schoonheid,' zei hij en gaf hem een kus. 'Lekker geslapen?' Vroeg hij.

Owen glimlachte lichtjes wat verlegen door Daniel zijn benaming voor hem, een schoonheid. Het klonk wel leuk. Hij kreeg dan ook een kus van hem waarna hij hem vroeg of hij lekker had geslapen. ''Ja.. Maar jij ook wel? Je was vanmorgen zo ineens weg'' Zei Owen dan ook tegen hem. Je kon iets van bezorgdheid in zijn ogen zien. Maar goed hij was nu eenmaal gewoon ook bang dat hij iets verkeerds zou doen. Hij kwam ondertussen wat tegen Daniel aan zitten en plaatste zijn hoofd zo op een van zijn schouders. Het voelde zo fijn zo met Daniel.

'Ik was wat vroeger wakker, maak je geen zorgen,' stelde Daniel hem gerust en aaide over zijn hoofd. 'Ik had heerlijk geslapen namelijk bij jou.'

Owen luisterde stil naar zijn woorden. Hij voelde zich opgelucht toen hij die eenmaal hoorde. Hij glimlachte wat door het geaai over zijn hoofd wat fijn aan voelde. Owen plaatste zachtjes een hand op Daniel zijn borst waarna hij zijn blik omhoog naar hem toe wierp. Hij drukte een kusje op zijn kaak. ''Je mag best vaker bij me komen slapen'' Zei hij vervolgens zachtjes tegen hem.

'Graag,' zei hij en glimlachte hij voelde de hand van Owen op zijn borst en zijn lippen op zijn kaak. 'Wil je wat te drinken?' Vroeg hij terwijl hij naar de keukendeur staarde.

Hij liet zijn vraag rusten en keek Owen aan, hij leek wel de rust zelf. 'Misschien kunnen we vanmiddag de stad in,' stelde hij voor.

Owen glimlachte wat toen Daniel met een graag antwoordde. Het deed hem goed dat Daniel zo graag bij hem wilde zijn. Hij vroeg hem vervolgens of hij wat wilde drinken. Owen schudde lichtjes zijn hoofd, hij zat zo wel even goed. Vervolgens vroeg of hij of ze de stad vanmiddag in konden gaan. Owen knikte eens. ''Lijkt me goed'' Zei hij met een licht glimlachje tegen hem.

Niet veel later kwam Mark Fitzgerald de kamer binnen gestapt, met een tas over zijn schouder. Hij was nieuw in de villa. Hij was een lange jongen met donkere ogen. Ergens zou je niet denken dat er wat kwaads in hem zat. Maar zijn houding zei vaak al genoeg. Mark die ook wel Fitz word genoemd door de meeste jongeren keek de woonkamer binnen. Zijn blik viel op twee jongens die op de bank zaten. Maar langzaam aan begon hij een van hen toch wel heel erg te herkennen. Owen. Fitz grijnsde langzaam aan wat. ''Hoi'' Zei hij plotseling tegen hen.

Daniel zag de jongen binnenkomen en bekeek hem vluchtig. 'Hoi, ik ben Daniel.' Hij stond op en gaf hem een hand.

Owen schrok ervan toen hij de stem hoorde. Gelijk schoot hij recht en keek hij om naar hem. Die jongen.. Zijn lange postuur en donkere ogen. Zowat duister, Fitz.. Owen zijn blik schoot naar Daniel die zich voorstelde aan hem en zijn hand naar hem uit stak. Owen stond gelijk op en pakte Daniel zijn hand vast waarna hij deze terug trok. ''Niet doen'' Zei hij vluchtig waarna zijn blik naar Fitz ging. ''Fitz..'' Zei hij en hij slikte eens. Waarom was Fitz hier in godsnaam? Zijn hart sloeg gelijk sneller en hij voelde zich angstig. Die sterke armen van Fitz was hij nog niet vergeten, en zeker de messteek. De messteek die hij hem had gegeven in zijn borst. Wanneer Fitz ergens kwam kon je de lol op. Hij was letterlijk de zoon van de duivel.

Fitz zijn blik viel op de jongen die zich voorstelde als Daniel. HIj had zo knus gezeten met Owen, ookal een homo? Fitz grijnsde wat en wilde Daniel zijn hand vast pakken wat niet veel goeds kon betekenen maar Owen bracht er verandering in en hield Daniel tegen. Fitz zijn blik viel op Owen. ''Owen'' Zei hij met een brede grijns. ''Mag ik geen kennis maken met je vriendje?'' Vroeg hij vervolgens wat meer vermakelijk.

'Niks aan de hand Owen, rustig maar.' Hij trok zijn hand weg en glimlachte even. 'Dus kennen jullie elkaar al?' Vroeg hij vriendelijk.

Owen keek opzij naar Daniel door zijn woorden. Rustig?! Hoe kon hij rustig zijn op dit moment. Nou ja hij nam het Daniel niet kwalijk, hij wist natuurlijk niet wie Fitz was. Maar dat was misschien maar beter ook. Owen wende zijn blik af toen Daniel vroeg of ze elkaar kenden. En of hij hem kende. Hij zweeg voor een moment. ''Ja..'' Zei hij uiteindelijk zachtjes.

Fitz keek van de een naar de ander. Hij merkte Owen zijn reactie's. Kennelijk had die Daniel door dat Owen zich ongemakkelijk bij hem in de buurt voelde. Dat kon het nog eens interessant maken. Fitz grijnsde wat door de woorden van Daniel. ''Ja rustig maar Owen, ik bijt toch nog niet..'' Zei hij hem met een brede grijns. Hij richtte zich vervolgens tot Daniel. ''Fitz'' Stelde hij zich voor aan hem terwijl hij dit keer zijn hand naar hem uit stak om het dit keer goed te doen. Fitz gebruikte nooit zijn hele naam. Fitz was zoveel makkelijker, en al zijn vrienden en daar om heen herkende hem toch al bij die naam.

Daniel schudde de hand van Fitz en keek toen naar Owen, hij leek zich niet op z'n gemak te voelen. 'Is er een reden waarom je hier bent?' Vroeg hij aan Fitz.
Hij zag er sterk uit. 'Owen wat is er?' Zei hij, er was iets mis met hem.

Owen zijn blik schoot algauw terug naar Daniel toen hij Fitz zijn hand vast pakte en deze schudde. Hij vroeg hem dan ook wat de reden was waarom hij hier was. Ja daar was Owen ook wel benieuwd naar, hopelijk was hij hier niet voor hem gekomen. Owen slikte eens. Hij hoorde Daniel zijn woorden maar wist niet hoe te antwoorden. Hij kon moeilijk vertellen hoe het zat, Fitz hield niets van hem heel. ''Er.. is niets'' Zei hij langzaam aan terwijl hij de brok in zijn keek weg drukte.

Fitz voelde dat Daniel zijn hand vast pakte en deze schudde. Fitz gaf hem een stevige handdruk. Hij grijnsde wat maar keek al snel weer normaal toen hij hem vroeg wat hij hier kwam doen. Voor hij kon antwoorden richtte Daniel zich op Owen, nu had hij het kennelijk wel door maar Owen zei dat er niets was. Misschien had hij dat beter wel kunnen doen, want nu zou Daniel geheel ontwetend er achter komen wie hij werkelijk was. Fitz grijnsde breed en balde de hand die nog vrij was tot een vuist. Hij richtte zich op Daniel, en geheel onverwachts drukte hij zijn vuist eens stevig tegen Daniel zijn buik.

Daniel deinsde achteruit door de vuist die in zijn maag kwam, hij was woedend maar barstte van de pijn. 'Klootzak,' piepte hij. Hij hapte naar adem en kneep zijn ogen dicht.
Hij dacht niet na maar gaf een klap terug op het gezicht van Fitz. Niet dat er veel kracht in de klap zat.